Op je buik speuren naar leven

Arie van Twigt (19) is vrijwillige strandwacht bij Stichting Anemoon.

Wat ligt er vandaag in de vloedlijn? Arie speurt telkens hetzelfde stukje strand af. Twee kilometer de ene kant op, en weer twee kilometer de andere kant op. Dat doet hij al zeven jaar lang. En zo brengt hij, samen met zijn collega’s, secuur in kaart wat er tussen Katwijk en Noordwijk aanspoelt. “Het is een wetenschappelijke monitoring, dus we lopen altijd hetzelfde traject. We willen weten wat er leeft. Daarom bestuderen we de aanspoelsels, zoals weekdieren, wieren en schelpdieren.”

Roofdierexpert

“Na afloop drinken we bij de strandtent iets met elkaar, en vullen we de observatieformulieren in. Er hangt een bepaald sfeertje. Een biologensfeertje, met mensen die heel blij worden van kleine beestjes. Hartstikke leuk.” Soms vindt Arie iets geks. Botten, bommen of een bijzondere vis. “Naast monitors zijn we ook gewoon strandjutters, die het te gek vinden om vreemde dingen te vinden. Dat zijn de krenten in de pap. En voor elke vondst ken ik wel een specialist. Ik weet precies wie ik moet sms’en als ik stukken bommenwerper heb gevonden. Of de roofdierexpert die weet van welk dier de botten die ik heb gevonden afkomstig zijn. Misschien van een wolf, een leeuw, of een dier uit de ijstijd?”

Ontspannen

Door het monitoren leert Arie op een andere manier naar het strand te kijken. “Ik wil niets missen en moet heel precies tellen. Ik werk heel gefocust. Gek genoeg vind ik dat meer ontspannen dan luieren op het strand.”

Leren zien

Hij hoopt dat hij anderen kan inspireren om oog te hebben voor de natuur. “Er zijn altijd wel mensen die vragen wat ik aan het doen ben. Het valt namelijk nogal op als je languit in een gruisbank gaat liggen wroeten in het zand, op zoek naar kiesjes van woelmuisjes.” Arie leert voorbijgangers graag wat hij weet. “Welke kwallen gevaarlijk zijn en welke niet. ‘Oh, hebben ze toch een functie?’ roepen de mensen dan. De meeste mensen zien het zeeleven niet. Of ze scharen het onder afval. Mosdiertjes bijvoorbeeld, zien eruit als vervuiling. Maar als je beter kijkt, zie je dat elk plukje wel duizend hokjes heeft. En in elk hokje woont een diertje. Je moet het leren zien.”

Blog

Arie schrijft graag over zijn vondsten, onder meer op een blog, om mensen bewust te maken van het zeeleven. “Dat het visje dat ze eten, niet uit de lucht komt vallen, maar dat er bijvoorbeeld ook wier voor nodig is om het te laten groeien.”

Gemeente

Het werk van Arie heeft dus impact op wetenschappelijk onderzoek, op de bezoekers van het strand en op de vrijwilligers zelf. Maar hopelijk krijgt ook de gemeente Katwijk door de bijdrage van Arie uiteindelijk in de gaten hoe belangrijk een gezond natuurbeleid is. “Ik ben geen activist, maar wel echt een natuurliefhebber.”