Kruidige historie

Eveline Steenbeek (62) is tuinvrijwilliger in de kruidentuin van Streekmuseum Veldzicht.

“In het begin zat ik hier op mijn knietjes in mijn eentje gras te trekken,” herinnert Eveline zich, “eigenlijk deed ik maar wat.” Ze lacht. “Inmiddels komen we wekelijks samen met een groep van tien tot twaalf mensen. Een groep vol kennis en kunde, waarmee we niet alleen onkruid wieden, maar ook de paden, de vijver en het bosje onderhouden.”

Geschiedenis

Hoewel klein en knus, is het museum een onmiskenbaar landmerk van Noordwijk. Eveline: “Bezoekers zijn vaak verbaasd als ze hier binnenkomen.” Het museum geeft een blik op hoe het in Noordwijk eens was, met bloembollen, kruiden en blaarkopkoeien. “Zonder dit museum zou deze geschiedenis toch een stukje verloren gaan. “Ik vind het belangrijk dat bestaande kennis wordt overgedragen, opgeschreven, bewaard.”

Knap

“Dit museum draait volledig op vrijwilligers. Ik vind het heel erg knap dat je zoiets met elkaar voor elkaar krijgt. En het is ook wel te zien dat mensen er heel veel tijd en kunde in hebben gestoken.” Voor veel mensen is het museum een vast onderdeel van hun leven. “Op zolder zit elke maandagavond de groep modelbouw. Die mannen maken dingen voor het museum, maar ook voor zichzelf. Zo is dat afgesproken.”

Vraagbaak

De tuinen zijn een belangrijk deel van het museum. Na tien jaar vrijwilligerswerk is Eveline een vraagbaak geworden voor wie meer wil weten over de planten. Ze kent anekdotes, legendes en liedjes. “Bijvoorbeeld over de aambeienplant. Daarvan werd gezegd dat als je een knolletje in je zak stak, je geen aambeien kreeg.” Tot haar vreugde is er een potje voor educatieve ontwikkeling van de vrijwilligers, dus ze is van plan om haar kennis van planten nog meer te vergroten. En misschien zelfs zelf cursussen of workshops te gaan verzorgen.

Gezinnen

Met name gezinnen weten de weg naar het museum te vinden. Als het aan Eveline ligt, worden die op hun wenken bediend. Met knutselmiddagen, speurtochten, maar ook met moderne foefjes, zoals de bordjes met QR-codes die bij de planten worden neergezet. Zo gaat het historisch museum met de tijd mee. Eveline laat jonge bezoekers graag de zogenaamde dropplant zien. “Ik vraag hen langs de prachtige bloemenaren te strijken. Wat ruik je nu? Inderdaad: anijs of drop.”

Hobby

Zodra het lekker weer wordt, gaat de tuingroep weer aan de slag. “Het is zo heerlijk om buiten te zijn met elkaar. En om te zien dat de natuur zich weer opricht. Dat er vanuit een ogenschijnlijke dorre vlakte prachtige planten ontstaan. “Op vaste tijden zijn we in de tuinen te vinden, maar het mag ook vaker.” Eveline noemt haar vrijwilligerswerk een bewust gekozen hobby. “Ik wilde graag buiten zijn én iets buiten mijn eigen kringetje doen, zodat ik andere contacten op kon doen. We kunnen heel goed met elkaar door één deur. En als we koffie drinken op Veldzicht, dan zitten we daar helemaal prima.”