In het veld en om de tafel voor de weidevogels

John Kleijweg (62) is vrijwilliger en penningmeester bij de weidevogelbescherming in Midden Delfland.

John zet zich op diverse manieren in om vogels te beschermen. Van het plaatsen van broedkasten, tot het aanleggen van een slikkengebied voor trekvogels. Van het afdekken van nesten in weilanden om ze te beschermen tijdens de bemesting, tot lobbyen bij boeren om diervriendelijker te maaien of een plasdrasgebied voor vogels aan te leggen.

Nestjes beschermen

“Ik vind vogels prachtig. Als kind liep ik veel in de polders. Vervolgens maakte ik carrière, totdat ik op me mijn vijfendertigste afvroeg: is dit het? Ik hoor in het weiland thuis.” Hij begon een paar uurtjes per week te helpen bij de weidevogelbescherming. Al gauw was John hele dagen bezig. Inmiddels werkt hij al 27 jaar als weidevogelbeschermer. Zijn werk is in de loop van de tijd flink veranderd. In het begin was hij vooral in het veld te vinden, op zoek naar nestjes in het weiland om te redden. Tegenwoordig is hij steeds vaker aan de onderhandelingstafel te vinden. Doordat de landbouw steeds technologischer wordt, is het beschermen van vogels steeds gecompliceerder.

Rekening

“Als er een weiland met veel kuikens is, ga ik met de boer praten. Kun je niet een paar weken wachten met maaien? Tegen vergoeding uiteraard. Ik probeer zo’n boer dan enthousiast te maken door zelf een enthousiast verhaal te vertellen, maar ook door hem een podium te bieden. Kijk, er is geen enkele boer die expres vogels om maait, maar, laat ik het zo zeggen: de ene boer heeft meer met vogels dan de andere. En hij heeft ook een hypotheek te betalen, dat snap ik.”

Biodiversiteit

“Ik haal veel voldoening uit mijn werk. Het maakt mij gelukkig als ik mijn talenten gebruik. Vooral als ik echt iets voor elkaar krijg. Maar ik doe het niet voor mezelf. Ik doe het voor de vogels. En voor de volgende generatie. Weidevogels zijn een indicator van de biodiversiteit. Biodiversiteit is belangrijk, al het leven hangt er vanaf. De insecten, vogels en gewassen moeten divers en in balans blijven. Als het te eenzijdig wordt, krijgen we grote plagen. Maar ja, de economie wint het altijd van de natuur. De economie is niet geïnteresseerd in biodiversiteit, stikstofproblemen of het leven van vogels. De rekening daarvoor krijgen we pas over dertig of veertig jaar.”

Het houdt nooit op

“Soms ben ik jaloers op mensen die zich niet druk maken.” Johns vrijwilligerswerk is alles behalve vrijblijvend en het houdt nooit op. “Als ik tijdens een wandeling met mijn vrouw grutto’s rond een tractor zie vliegen, spring ik over het hek en vraag de boer of hij rustig aan kan doen, zodat de kuikens weg kunnen lopen.”

Kraaiennest

Een van Johns laatste wapenfeiten is Het Kraaiennest. Ondiep water, een zogenaamd slikkengebied, waar pioniersvogels aan kunnen sterken na hun terugkeer uit Afrika. Fijn voor de vogels natuurlijk. “Maar het mooiste aan het hele project was misschien wel dat zo veel partijen meewerkten. Vrijwilligers, hun families, Staatsbosbeheer, de gemeente, waterschap. De plas was ineens van ons allemaal.” Een mooi voorbeeld van hoe vrijwilligerswerk voor een gevoel van verbondenheid kan zorgen.