Hoeders van de strandbroeders

Mieke (66) en Tineke (71) beschermen de strandbroeders bij onder meer de stranden van Rockanje, Oostvoorne en de Maasvlakte.

Mieke en Tineke zijn bekende gezichten op de Voornse stranden en de Maasvlakte. In het voorjaar zijn ze er wel twintig uur per week te vinden. Ze beschermen de vogels en hun nesten en brengen de populatie in kaart. Ze zoeken nesten, schermen ze af, en praten met voorbijgangers. Tineke: “Het gaat niet goed met de vogels. De strandplevieren zijn er het ergst aan toe, maar we zijn er ook voor de bontbekplevieren, dwergsternen en scholeksters. Elk vogeltje dat grootgebracht wordt, is meegenomen.”

Een wonder

Een mijlpaal is het afgeschermde stuk strand in Oostvoorne. Op verzoek van de vrijwilligers is dit voormalige autostrand afgezet en hebben de vogels alle rust. Mieke: “Vorig jaar hadden we daar elf jonge strandplevieren. Een enorme winst ten opzichte van het jaar daarvoor. De vogelbescherming zat met zijn ogen te knipperen dat we zo veel succes boekten.”

Honden aan de lijn

Het strand is voor ons allemaal en iedereen wil van de natuur genieten. Maar vogels hebben een plekje nodig om te broeden. Tineke: “Veel strandgangers weten niet eens dat vogels zomaar, plof, in het zand hun eitjes leggen. Daarom is, naast afscherming, voorlichting geven een van onze voornaamste taken. We vragen bijvoorbeeld om honden aan de lijn te houden. Om het goede voorbeeld te geven, doe ik mijn hondje dan ook aan de lijn.” Over het algemeen reageren de bezoekers positief. “Veel mensen vinden het leuk als je een verhaaltje over de vogels vertelt, of als ze even door de verrekijker mogen kijken,” weet Mieke. “En je hoopt dat ze het doorvertellen,” vult Tineke aan. Mieke: “Ik wist drie jaar geleden ook niet dat deze strandbroeders zo kwetsbaar zijn. Kinderen krijgen een beetje extra aandacht. Die wil ik graag bewust maken van de natuur en de biodiversiteit.”

Een betere wereld

De bewustwording sijpelt overal in door. “We hebben aandacht voor vervuiling, voor voedsel, voor het grote geheel.” Tineke: “Het heeft te maken met een vorm van respect, nederigheid. Door de vogels te beschermen, werken wij op onze eigen manier aan een betere wereld.”

Dezelfde ideëën

“We zijn een paar apart,” zegt Mieke. Ze leerde Tineke kennen door de vogelbescherming. Ze hadden zich beide opgegeven als vrijwillige vogelwachter. Tineke: “Ik kende toen bijna niemand, omdat ik nog maar net hierheen verhuisd was. Het bleek dat Mieke en ik veel dezelfde ideeën erop na houden. Niet alleen over de vogeltjes, maar ook over de wereld en wat ons thuis bezighoudt.” Mieke: “Ik noem Tineke altijd gekscherend mijn juffrouw. Ze weet, als echte vogelaar, veel meer van vogels dan ik. We gaan er vaak samen op uit, soms ook op de fiets. Dat is genieten.”

Verbondenheid

Tineke: “Het vrijwilligerswerk zorgt voor verbondenheid.” Mieke: “Overigens niet alleen met z’n tweetjes, hoor; we hebben een hele gezellige club. Allemaal hebben we hetzelfde doel en we maken veel lol met elkaar. We doen allerlei nieuwe contacten op. Moet je je voorstellen, dan zitten we hier op een kluitje in het zand naar de kuikentjes te kijken…” “Zo aandoenlijk,” grinnikt Tineke. “We zijn heel gezellig én nuttig bezig.”